Iedere saros-serie begint met een aantal gedeeltelijke verduisteringen aan de ene pool en eindigt met een aantal gedeeltelijke verduisteringen aan de andere pool. Telkens 18 jaar en 10 of 11 dagen later vindt er een verduistering plaats die richting de andere pool opschuift. Vaak wordt het patroon, dat verduisteringen in het begin van de serie langer duren dan voorgangers in de serie en aan het einde van de serie weer korter, redelijk gevolgd. Er zijn echter weinig series die dit patroon zuiver volgen.
Duizenden jaren geleden kwam het ook weleens voor dat het begin en einde van saros series voor zowel zon als maan aan dezelfde pool plaatsvonden, dit kwam doordat de aardbaan toen elliptischer was. Dit fenomeen kan echter nooit meer voorkomen omdat de aardbaan in de loop van de komende duizenden jaren geleidelijk aan steeds ronder zal worden. Alle actieve en toekomstige saros series hebben hun begin op de ene pool en hun einde op de andere pool.
Er zijn verschillende typenvolgordes mogelijk, maar het is zeldzaam dat na een typeverandering een type dat geweest is weer terugkomt in de serie, uitgezonderd gedeeltelijke verduisteringen. Alleen de series 0 en 137 bevatten deze zeldzaamheid, maar serie 0 vond plaats in een tijd (-2955 tot -1675) dat de baanbewegingen van zon en maan grote verschillen vertoonden met de baanbewegingen van tegenwoordig tot zeker in 8000 AD.
Op ieder moment zijn er zo’n 40 series tegelijk actief. De totale verduisteringen van 1891, 1909, 1927, 1945, 1963, 1981, 1999, 2017, 2035 en 2053 bijvoorbeeld horen allemaal tot saros 145. De gedeeltelijke eclips van 19 april 2004 (61.6ZB 44.3OL) hoort bij saros 119, een serie die begon op 15 mei 850 en die bezig is op zijn eind te lopen. Op 1 juli 2011 begon er daarentegen een nieuwe saros-serie, nummer 156.
bron: Wikipedia